یکی از دلایلی که برای گرفتن روزه بیان شده گرسنگی و تشنگی کشیدن توانمندان است تا حال و روز ضعفا و فقرا را درک کنند، امری که شاید کمتر از هر چیز دیگری مورد توجه قرار می گیرد، سفره های رنگارنگ افطار و پرخوری هایی که از افطار تا آخر شب ادامه دارد، به این بهانه که ما روزه بودیم! و نتیجه این گرسنگی کشیدن و درک کردن حال گرسنگان چند کیلو اضافه وزن در آخر ماه مبارک است
دوستی نوشته بود
دیشب که طبق معمول حوالی ساعت 11 به خانه می رفتم، جوانکی دیدم که در میان آشغالها به دنبال پس مانده های غذا می گشت و آنها را کمی تمیز می کرد و هر نوع غذا یا میوه را در پلاستیکی جداگانه می ریخت، جوانک از میان زباله های افرادی که یوم الشک را روزه گرفته بودند و افطار مفصلی میل کرده بودند سحری اش را پیدا می کرد.
نمی دانم این نوع روزه گرفتنهای ما مورد قبول درگاه حق تعالی قرار می گیرد و می توانیم کمی از گرسنگی بچه هایی که پدرشان 9ماه است به دلیل ورشکستگی کارخانه حقوق نگرفته اند را درک کنیم، می توانیم حداقل در این ماه قبول کنیم که بابا جان ما هم بالاخره مسلمانیم و دینمان دین رحمت است و بخشش نه دین تزویر و ریا، مولای ما علی(ع) است که شبا هنگام برای یتیمان نان و خرما می برد، والله مولای ما کسی نیست که ریشی داشته باشد و تسبیجی به دست داشته باشد و مرتبا ذکر بگوید و سینه اش را جلو دهد و با افتخار اعلام کند که :آهای مردم من به فقرا کمک می کنم.
کاش ماه رمضان برای فقرا هم مبارک بود.....
